UDHËZIMET E MUHAMMEDIT A.S. RRETH AGJËRIMIT DHE DY BAJRAMEVE

A. Adhurimi dhe bujaria e Muhammedit a.s.
Muhammedi a.s. gjatë Muajit të Ramazanit e shtonte adhurimin. Gjatë këtij muaji Xhebraili ia mësonte Kur'anin. Kur e takonte Xhebrailin ishte edhe më zemërgjerë; ai ishte më zemërgjerë se njerëzit tjerë mirëpo edhe më tepër gjatë Muajit të Ramazanit; gjatë këtij muaji ai shtonte dhënien e lëmoshës, mirësinë, leximin e Kur'anit, namazin, përmendjen e emrit të All-llahut (dhikrin) dhe i'tikafin, gjegjësisht adhurimi dhe bujaria e tij gjatë këtij muaji ndryshonin nga muajt tjerë, ndërsa ndonjëherë agjëronte (edhe natën edhe ditën) me qëllim që sa më shumë kohë të kalojë në adhurim e ibadet, kurse shokëve të vet (as'habëve) nuk ua lejonte agjërimin e vazhdueshëm (natën dhe ditën).
B. Iftari i tij para namazit
Muhammedi a.s. hante iftar para namazit dhe zakonisht fillonte me lëngje, nëse nuk kishte lëngje atëherë me hurma, e nëse nuk kishte edhe hurma, atëherë me ujë.
C. Lutja e tij në Iftar
Transmetohet se Muhammedi a.s. në kohën e iftarit thoshte: "O Zot, për ty agjërova dhe me furnizimin Tënd ha iftar". Gjithashtu transmetohet se ai thoshte: "Përfundoi etshmëria, u ngopën damarët dhe u sigurua shpërblimi, nëse dëshiron Zoti!"
Ç. Mosagjërimi i tij gjatë udhëtimit
Muhammedi a.s. gjatë udhëtimit në Ramazan herë agjëronte e herë jo kurse shokët e tij (as'habët), zgjedhnin njërën prej të dyjave. Muhammedi a.s. i urdhëronte shokët e tij të hanë kur i afroheshin armikut me qëllim që të kenë forcë për ta luftuar.
D. Në dy festat e Bajramit
Muhammedi a.s. falte namazin e të dy Bajrameve në musal-la kurse vetëm njëherë e ka falur në xhaminë e vet edhe ate për shkak të shiut. Falja e tij në musal-la argumentohet me hadithe të transmetuara në Sunenet e Ebu Davudit dhe Ibn Maxhes. Në festat e Bajramit dhe Ditën e xhumasë i vishte rrobat më të bukura. Zakonisht hante hurma para se të dilte në namazin e Bajramit të Madh, kurse në Bajramin e Vogël pas kthimit nga musal-laja dhe hante nga kurbani.
Sipas haditheve autentike ai në këto dy festa të Bajramit, pastrohej.
Muhammedi a.s. dilte në këmbë, shkonte në musal-la dhe kthehej nga ndonjë rrugë tjetër. Kur arrinte në musal-la, fillonte namazin pa ezan, pa ikamet dhe pa thirrjen: "Namazin në bashkësi!". As ai e as shokët e tij nuk faleshin në musal-la para e as pas namazit (të Bajramit). Ai e fillonte namazin para hutbes, falte dy reqate, përsëriste shtatë herë tekbirin: Zoti është më i madhi (All-llahu Ekber) me interval shumë të shkurtë dhe pa cekur diç tjetër. Mirëpo transmetohet nga Ibn Mes'udi, i cili i falënderohet All-llahut xh.sh. dhe kërkon mëshirë për Muhammedin a.s. se: "Muhammedi a.s. pas përfundimit të tekbirit lexonte suren el-Fatiha dhe pas saj lexonte suren Kâf: "KÂF - pasha Kur'anin Famëlartë" në një reqat kurse në tjetrin suren El-Kamer: "U afrua koha dhe u nda hëna...". Ndonjëherë lexonte suren El-A'la: "Madhëroje Zotin tënd më të lartë" apo suren Gashije: "A të erdhi lajmi për belanë që kaplon (kijametin)". Pas përfundimit të leximit merrte tekbir dhe binte në ruku. Kur e përfundonte reqatin e ngrihej nga sexhdja, merrte tekbir pesë herë e pastaj fillonte të lexojë. Në të dy reqatet fillonte me tekbir kurse pas leximit binte në ruku.
Pas përfundimit të namazit, qëndronte para njerëzve të cilët ishin ulur pranë tij, i jepte leje atij që dëshironte të shkojë pa e dëgjuar hutben dhe fillonte hutben, gjegjësisht zhvillonte ligjëratë para tyre e pastaj u ligjëronte grave të cilat edhe jepnin sadaka.
Gjatë hutbes shpesh merrte tekbir.
Këto ishin disa të dhëna rreth asaj se si vepronte Muhammedi a.s. gjatë Muajit të Ramazanit dhe dy Bajrameve.
Zoti i shtoftë ithtarët e tij, na fisnikëroftë me gjurmët e tij dhe na shpërbleftë me të mira!